Monday, February 7, 2011

మలుపు


నా కథ ఒక దశ దాటి మరొక దశకి మారనుంది. దాని కోసం మీకు కొంత మందిని పరిచయం చేస్తాను.

బుల్లబ్బాయి గారు - మోతుబరి రైతు
లక్ష్మమ్మ - బుల్లబ్బాయి గారి భార్య
బేబమ్మ - బుల్లబ్బాయి గారి కూతురు
పెదబాబు - బుల్లబ్బాయి గారి అల్లుడు

మా తాత లు , వాళ్ళ తాత లు అందరు బుల్లబ్బాయి గారి ఇంట్లో నే  పనులు చేసుకునే వాళ్ళు. మా అమ్మ కూడా అక్కడే పని చేసేది. తాను వెళ్ళిపోయాక కొన్నాళ్ళు నాన్న దగ్గర ఉన్నాను. ఆయనకి కొరివి పెట్టడం తో ఇక నా జోలికి రావాలంటే కూడా భయపడేవాడు.


ఆది ఎంతలా అంటే నేను ఇంట్లో ఉన్నంత వరకు నిద్ర కూడా పోయేవాడు కాదు. అంత హడలగొట్టాను మరి! చూసి చూసి మా నాయనమ్మ తాత తో దెబ్బాలాడి నన్ను మళ్లీ ఇంటికి తీసుకు వెళ్ళింది. అక్కడ మరో సారి విజృంభించాను నేను. ఎలాగంటారా ? చదవండి....


             నాకు చిన్నప్పుడు నుంచీ సైకల్ గాలి కొట్టడం చూడాలంటే మహా సరదా. ఆ శబ్దం బాలెగుంటుంది. అప్పుడప్పుడు మా సందు చివర ఉన్న తాతబ్బాయి సైకల్ కొట్టుకి పోయి విని వచ్చే వాడిని. ఆ క్రమం లో మా తాత కూడా అలాంటి మషీన్ ఏ కొన్నాడు. ఇంట్లో పెట్టి అర్ధ రూపాయి కి రెండు చక్రాలకి గాలి కొట్టేవాడు. ఆది వచ్చిన రోజు నుంచి నాకు, మా బాబాయి పిల్లలకి , మా లచ్చిమి కి సందడే సందడి. దాని చుట్టూ మూగే వాళ్ళం. వాళ్ళు అందరు చూసి వూరుకునేవారు. నేను మాత్రం హ్హ హ్హ హ్హ! మా పక్క ఇంట్లో ఉండే కన్న మావయ్య, రిక్షా తొక్కె బడే తాత, పూజారి రామ శాస్త్రి గారి అబ్బాయి చిన్న సైకీలు దేన్నివదలలేదు. అన్నిటినీ గాలి తీసి వదిలేసే వాడిని. వాళ్ళంతా పొద్దునే మా ఇంటి ముందు బారులు తీరి గాలి కొట్టించుకునే వాళ్ళు. నాకేమో ఆ గాలి సందడి. తాత కేమో రూపాయిల సందడి. మొదట్లో ఎవరు పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. పోను పోను రోజు ఇలా జరిగేసరికి అందరిలో అనుమానం. నాకేం తెలుసు కాపలా కాస్తున్నారని. అందుకే అంటుంటారు ఏ విషయాన్ని సాగతీయకూడదు అని. చివరగా మాటు వేసి మరి పట్టేశారు.

                  మా ఇంటికి పంచాయతీకీ వచ్చారు. మా తాత దగ్గర అంతకు ముందు గాలి కొట్టించడానికి ఇచ్చిన డబ్బు మొత్తం తీసేసుకున్నారు. ఇక భవిష్యత్తులో ఎప్పుడు ఫ్రీ గా గాలి కొట్టేడట్టూ ఒప్పందం చేసుకున్నారు. ఇక నన్నేం చెయ్యాలో అర్ధం కాలేదు తాత కి. తీసుకు వెళ్ళి బుల్లబ్బాయి గారి ఇంట్లో పెట్టారు. పనేమీ లేదు. బేబమ్మ గారి పూజ కి పూలు తెచ్చివ్వడం, ఆవిడ పెట్టె ప్రసాదం తినడం, బుల్ళబాయి గారికి మంచినీళ్ళు తెచివ్వడం వంటి చిన్న చిన్న పనులు.

                                   పెదబాబు గారు పక్క వూళ్ళో  రైస్ మిల్ రన్ చేసే వారు. కొన్నాళ్ళకి వాళ్ళకి ఒక బాబు పుట్టాడు. అప్పటికీ నాకు 8 ఏళ్ళు. వాళ్ల బాబు ని ఆడించడానికి వాళ్ల తో పాటు నన్ను కూడా తీసుకు వెళ్తానన్నారు.

అలా నేను పుట్టిన వూరు నుంచి పక్క వూరు కి ప్రయాణం అయ్యాను.

No comments:

Post a Comment