Thursday, February 24, 2011

దూలదర్సన్ -1


నేను ఈ ఇంటికి వెళ్ళేటప్పటికి ఒక్క నాని బాబు కి తప్ప అందరికి పెళ్ళిళ్ళు అయిపోయాయి. ఆ బాబు ఎక్కడో దూరం గ చదువుకునేవాడు.


ఏమి చదువులో ఎంటో...ఒక్కల్లనీ ఒక్క చోట ఉండనిచ్చి చావవు కదా....


నేను , లచ్చమ్మ గారు అంజయ్య గారి ఇంటి పైన వాటా లో వుండేవాళ్ళం. ఒక రెండు గదులు, బయట పెద్ద ఖాళీ స్థలం. అది సరదాగా స్నేహితులతో కబుర్ల కోసం కట్టించారట. కాబట్టి స్నానాల గదులు ఉండేవి కాదు. అవి కింద ఉండేవి. నాకు పెద్దగా పని ఏమి వుండేది కాదు. ఒక చిన్న సొట్ట తెపాలా లో నీళ్ళు కింద నుంచి పైకి తెచ్చే వాడిని అప్పుడప్పుడు. అంతే...


                    భోజనం టైం కి నా బొజ్జలో చిరు  గంటలు మోగేవి. ఎక్కడ ఏ ఆటల్లో వున్నా పరిగెత్తుకు వచ్చే వాడిని. నాకు కొత్తగా రెండు ఖాకి లాగులు కుట్టించారు. ఒక తెల్ల చొక్కా, ఇంకోటి పసుప్పచ్చది... ఆ రోజుల్లోనే 'అన్నగారు'  party పెట్టి ముఖ్యమంత్రి అయ్యారు. అసలే  మా ఇంట్లో అన్నగారి మీద అభిమానం ఎక్కువ. ఎక్కడ చూసినా పసుపే. నాకు ఎందుకో 
ఆ రంగంటే చెప్పలేనంత చిరాకు...యాక్ ! అలా చూస్తారేంటి...



పైగా న స్నేహితులు నన్ను "ఎల్లో ఎల్లో డర్టీ ఫెల్లో...సిట్టింగ్ ఆన్ అ బఫ్ఫాల్లో" అని ఏడిపించేవారు. ఎం చెప్పను నా పాట్లు?


           ఆ రోజుల్లో వొళ్ళో టీవీ లు పెద్దగా ఉండేవి కావు. మా కింద అంజయ్య గారి ఇంట్లో కలరు టీవీ వుండేది. ఇక నాకు ఎంత సరదానో చెప్పలేను. పొద్దున్న నిద్ర లేచి నోరు పుక్కిలించి ఊసి, ఏదో తిని, ఒక 5  తపేలాల నీళ్ళు తెచ్చి పైన పోసి....ఇక తుపాకీకి కూడా దొరక్కుండా పరిగెత్తే వాడిని. అప్పట్లో ఈ ఈటివిలు, గేమిని లు పాడు ఉండేవి గాదు. ఒక్కటే టీవీ. 'దూలదర్సన్' ఒక్కటే వచ్చేది.  క్షమించాలి. దీనికి ఇంత కంటే మంచి పేరు తో పిలవడం వేస్టు అని నా ఫీలింగు. 


              ఎంత సేపు చూసిన ఒకరిద్దరు బట్ట తలల వాళ్ళు పాత వార్తలు చదువుతూ వుండేవారు. నాకు మాత్రం చిత్రలహరి చూడడం అంటే సరదా... రంగు రంగుల బట్టలు వేసుకుని ఆడ, మగా భలేగా గంతులు వేసేవాళ్ళు. వాళ్ళ వంతు గంతులు అయ్యాక, గుర్తు పెట్టుకుని నేను కూడా అలాంటివే ఇంటికొచ్చి వేసేవాడిని. అది కూడా మా లచ్చమ్మ గారు చూడకుండా ...లేదంటే, అంట్ల వెధవా... ఇవేం పనులు అని అని నా వీపు మీద ఒక్కటేసేవారు. అదేం సోద్యం... వాళ్ళు వేస్తె చూస్తారా....నేను చేస్తీ చూడరా.... హమ్మా.....




                    శుక్రవారం పుట టీవీ ని బయటా హాల్లో పెట్టేవాళ్ళు. చుట్టూ పక్కల వాళ్ళు వచ్చి చూసేవారు. ఆ రోజు మా మిత్ర బృందం టీవీ చూడాలంటే నేనే దిక్కు మరి. అందుకే నేనంటే మా వాళ్ళలో ఒక  సెపరేటు లెవెలు వుండేది. చిన్న కొట్టు శెట్టి గారి రాణి నాకు జేబు నిండా బఠానీలు పోసేది టీవీ కి తీసుకు వెళ్తే...పెద్ద కొట్టు శెట్టి కొడుకు తక్కువా.... చిన్న బెల్లం ముక్క... ఒక గుప్పెడు సెనక్కాయలు ఇచ్చేవాడు. ఇక మిగిలిన వాళ్ళు ఇంట్లో క్ష్హెసినవి ఎవిన తెచ్చే వాడు. వెల్లందరికి మొదటి వరసలో సీటింగు నేను తప్ప ఎవరిస్తారు అంట ?


                    ఏదేమైనా నాకు కొన్ని గొప్ప వ్యాపార లక్షణాలు ఆ రోజుల్లోనే అబ్బాయి. 

No comments:

Post a Comment