ఇప్పుడు అసలు విషయానికి వచ్చేస్తున్నాను. ఆదివారం నాడు నాలుగు గంటల సినిమా కోసం ఇలా నేను ఎంచక్కా కావలసిన అరెంజిమెంట్లు అవి చేసుకునేవాన్ని. మరేమో ఇక్కడ సీటింగు కి మహా చెడ్డ లాబీయింగులు జరిగేవి. ముందు వరసలో ఎవరు కూర్చోవాలి, తరవాత ఎవరు అని. ఏది ఎం జరిగిన నా స్నేహితులని మాత్రం నాతో పాటు ముందు కూర్చోబెట్టుకునేవాడిని.
అయ్యో... ఈ సందట్లో పడి అసలు విషయం చెప్పడమే మర్చిపోయా....ఆదివారం నాడు ఎం సినిమా వేస్తారో ముందే చెప్పేవారు. అప్పటి నుంచి ఆ సినిమా గురించి ఎంతో మాట్లాడుకునేవాళ్ళం. ముఖ్యం గా డాన్సులు చేసే సినిమాలంటే ఇంకా ఇష్టం గా వుండేది న బోటి పిల్లకాయలకి.
ఒక్కటి చెప్తా వినండి. అప్పట్లో సినిమా అంటే అబ్బో అదో గొప్ప. హీరోలు అంటే నలుగురే. సిరంజీవి, బాలయ్య, వెంకటేషు, నాగార్జున. ఇంకా బుడ్డ బుడ్డ హీరోలు ఎంతో మంది వున్నా , మాకు ఆనేవారు కారు. వీళ్ళ సినిమా అయితే ఎంచక్కా ఆట, పాట, ఫైటు అన్ని వుంటాయి. ఇక ఇంకోటి కూడా చెప్పాలి. నేను సినిమాలు చూడ్డం మొదలెట్టినప్పుడు బోల్లంత మంది హీరోయిన్ లు వుండేవారు. కాని న దృష్టి లో మాత్రం రంభ, రమ్యకృష్ణ మాత్రమె. ఎందుకంటే... దానికీ చాలా కారణాలు. అన్ని చెప్పను. చిన్న పిల్లవాన్ని కదా.....
ఆ ఇక అసలు ఘట్టానికి వచ్చేసా...మా సినిమా నలుగు నుంచి ఆరున్నర వరకు వచ్చేది. ఆ లోపు ఆరు నూరు అయినా...నూరు ఆరు అయినా...అక్కడ నుంచి ఏ మాత్రం ఇంచి కూడా కదిలేవాళ్ళం కాదు. ఎంచక్కా తెచ్చుకున్నవన్ని తినేసి ఆ సినిమా అంత చూసేసి...ఒక వారానికి సరిపడా కబుర్లన్నీ మూటకట్టుకునేవాన్ని. చెప్పడం మర్చిపోయా...అందులో కొన్ని డైలాగులు కంటస్థం చేసి అవసరం వచ్చినప్పుడు వాడాలి కాదా... ఇక పాటలు, డాన్సుల సంగతి చెప్పఖర్లేదు.
వారాంతాల్లో సాఫ్ట్వేర్ వాళ్ళు ఏవో ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు లీ ఈ మధ్య. కాని నాకు ఈ సూత్రం ఈపాటి నుంచో తెలుసు.. అందుకే శుక్రవారం నుంచి ఆదివారం వరకు భలే సందడి గా వుండేది నాకు. ఇక ఆ సినిమా చూసి పైకి వచ్చి లచ్చమ్మ గారు చెప్పిన చిన్న పనులు చేసేసి...హాయిగా మంచం కింద దూరి నిద్ర పోయేవాడిని. ఎందుకంటారా....ఒక వేళ ఫ్యాన్ ఊడి పడిపోతేను....మంచం మీదే పడుతుంది...నా మీద కాదు...ఏమైనా సరే.... నా తెలివితేటలూ నావి....
